Gebogen, maar zeker nog niet gebroken !!!
Foei zeg, dat is best vroeg als je om 8.30 in Dedemsvaart moet zijn voor de wedstrijd tegen JVC JO11-2. Vandaag kunnen we een gat van 3 punten slaan met al onze concurrenten en zo de koppositie verstevigen. Maar dan moeten we voetballend meer dan eens laten zien wie we zijn en wat we kunnen.
Het fluitsignaal klinkt en we gaan beginnen. Ik weet niet goed hoe ik de 5 minuten die volgen moet beschrijven. Misschien is “onmachtig”, of “naïef” wel de meest van toepassing zijnde omschrijving. In de 2e minuut krijgen we een corner tegen welke feilloos door JVC wordt ingekopt en in de 4e minuut verlenen we één van hun spelers een vrije doortocht om de tweede goal binnen te schieten. De vijfde minuut is het drama compleet, als een volledig onterecht gegeven vrije trap achter Ryan wordt gewerkt… 3-0 achter en we zijn 5 minuten onderweg. Allerlei strategieën schieten door de gedachten hoe we dit nu toch moeten gaan keren, maar het belangrijkste devies op dit moment is toch: overleven !!!
We hebben moeite met het fysieke spel van onze tegenstander en dan bedoel ik niet lijf aan lijf duels, maar meer het testen van onze kleding, ook als de bal niet in de buurt is… Wat het extra lastig maakt is dat de scheidsrechter het niet ziet.
Uit het niets valt eigenlijk de aansluitingstreffer, want in de 8e minuut komt de bal voor de voeten van Thom en deze schiet hem binnen. 3-1 en we leven nog… Nog geen minuut later wordt een inzet van Luuk door JVC van de lijn gehaald en blijft het 3-1. Hadden we toen geweten wat er nog ging komen…..
De rust keert langzaam weer een beetje terug en de storm lijkt onder controle. Helemaal als Maxim vanuit een corner de bal rechtstreeks de goal indraait 3-2 !!! De vreugde is echter van korte duur, want binnen de minuut schiet JVC middels een doorgebroken speler de 4-2 in het net.
De volgende momenten zijn cruciaal voor het vervolg van de wedstrijd. Uit een aanval van JVC weet onze verdediging de bal met man en macht uit de goal te houden en slaken we een zucht van verlichting als de bal tot hoekschop wordt verwerkt. We zijn dan ook allemaal compleet flabbergasted (da’s Engels voor “verbouwereerd” voor de onwetende lezers onder ons) als de scheidsrechter deze bal pardoes op aangeven van de tegenpartij tot doelpunt promoveert. De gemoederen lopen hoog op maar ondanks dit volledig onterechte doelpunt zijn we ons ook terdege bewust van het feit dat de scheidsrechter degene is die beslist, hoe oneerlijk het soms ook is…
5-2 is de ruststand waarin de spelertjes de tijd voornamelijk gebruiken om hun ongenoegen nog maar eens te uiten over de scheidsrechter… Na een paar sussende woorden gaan we ons opmaken voor de tweede helft.
De sfeer op het veld is ronduit grimmig te noemen, waarbij in het veld de vlam af en toe compleet in de pan slaat. Gelukkig is het niet van dusdanige aard dat de tuchtcommissie eraan te pas hoeft te komen hoor 😉 😉 . De ontwikkelingen uit de eerste helft zitten in de koppies van onze jongens en we zijn losse eilandjes op een voetbalveld. We voetballen niet meer als team en doen maar wat. De goal valt uit een hoog ingeschoten bal waar Ryan net z’n hand niet achter kan krijgen. 6-2 en het gaat nu heel erg lastig worden.
Het is nooit zo donker of er is wel een lichtpuntje te ontdekken en ook nu weten we ondanks ons spel toch nog twee keer te scoren door Steyn, maar bij elke goal van ons doet onze tegenstander het voorkomen alsof er een vreselijke overtreding aan vooraf is gegaan. De inconsequente beslissingen van de scheidsrechter helpen helaas ook niet echt mee voor de sfeer.
We ploeteren ons een weg naar het einde van de wedstrijd waarbij we door een mooi binnengeschoten bal in de kruising en een niet goed verwerkte bal op de keeper ook nog eventjes twee extra tegendoelpunten meepakken. Het is klaar, we verliezen (onnodig) met 8-4…
Samenvattend kunnen we stellen dat:
Ja, we zijn erin gefloten,
Ja, we zijn gepiepeld, maar ook,
Ja, we hebben slecht gevoetbald,
Ja we hebben een wijze maar pijnlijke les geleerd.
Maar als belangrijkste:
Nee, we geven nog niet op.
Aankomende zaterdag zijn we vrij en kunnen we rustig wachten op de uitslag van de wedstrijd tussen Bergentheim en JVC. Bij een gelijkspel hebben we nog een kans, maar mocht dat niet zo zijn dan gaan we er alles aan doen om de laatste twee wedstrijden met goed voetbal en een mooi resultaat af te sluiten. #forzaboysjo11-2
Man of the match: Sam Bloemhof ! Ook deze wedstrijd hebben we weer genoten van het feit dat je een technisch zeer begaafde speler bent. Blijf uit de lijf aan lijf duels weg, dat is niet jouw spel. Laat de bal het werk doen. Met je vaak intelligente voetballende oplossing ben je ons verdeelstation op het middenveld. Way to go Sam !