Het maakt niet uit hoe vaak zij scoren, als wij er maar één meer maken… (JC)
De dag begint al vroeg voor de dame en heren van Boys JO13-2. Het is match-day. We spelen vandaag de halve finale van de beker tegen SDC uit Putten. Ja, inderdaad, Putten, zo’n uur en een kwartier rijden van het pittoreske Vroomshoop… Vooraf nog een kleine discussie of dit nu de kwart of de halve finale is, maar tijdens het schrijven van dit epistel is het onderhand duidelijk geworden dat het de halve finale is.
Voordat we aan voetbal gaan denken is daar eerst een uitgebalanceerd, voedzaam, koolhydraatrijk en vezelarm ontbijt met het hele team. Mede mogelijk gemaakt door onze trainer Justin, samen met de koningin van de kantine, Riëtte Zweers 😉 Dat dit al om 7.00 uur ’s-morgens in de kantine van de Boys is, mag de pret niet drukken en iedereen laat het zich dan ook goed smaken.
Na het ontbijt natuurlijk samen opruimen en dan de bespreking in. We rijden iets over 8 weg van de parkeerplaats richting Putten.
Aangekomen bij onze tegenstander op de Veluwe valt ons meteen de ontzettend mooie accommodatie van SDC Putten op. Het is een moderne en prachtig vormgegeven sportvereniging waar we dit bij de Vroomshoopse Boys misschien wel als inspiratie voor onze eigen verbouwingsplannen kunnen meenemen…
De wedstrijd begint om half 10 en we starten prima. We bepalen het spel en spelen op de helft van de tegenstander. Echte kansen dienen zich nog niet aan, maar we hebben nog wel even te gaan hé… In de 7e minuut is daar het eerste speldenprikje van SDC in de vorm van een hoekschop. Deze wordt vakkundig afgeslagen door de Boys defensie. Wij beginnen iets slordiger aan de bal te worden, passes over twee meter worden onzuiver of niet met de juiste snelheid ingespeeld, dus we moeten even een tandje bijzetten.
Gelukkig doen we dit ook en in de 10e minuut is daar een snelle uitbraak over links via Imre en Ramon, wat een corner oplevert. En nog een corner en nog één en nog één… We nemen wel weer wat meer het initiatief over, maar tot echt uitgespeelde kansen komt het nog niet. Af en toe een schotje op doel welke helaas ruim naast gaan.
Veel gaat over de linkerkant van het veld, waar ook de ruimte ligt, maar verder hebben we moeite om elkaar in het veld te vinden. De wedstrijd heeft een vonkje nodig om echt te ontbranden. Die komt er dan in de 22e minuut. De laatste man van SDC en onze spits hebben een aanvaring waar mede door het onduidelijk optreden van de scheidsrechter, de emoties van beide kanten even hoog oplopen, zonder dat het echt onvriendelijk wordt.
Dit is het startsein voor de Boys. In de 25e minuut onderschept Tygo uitstekend een pass van SDC op onze eigen 16 meter en mag met de bal aan de voet zomaar het hele middenveld oversteken. Op een meter of 25 van het doel vuurt hij een snoeiharde pegel af en de bal verdwijnt onhoudbaar voor de keeper in de goal. We leiden verdiend met 0-1.
We proberen nog voor rust om de marge te vergroten naar 2 en voeren de druk verder op. Daar schuilt dan ook meteen het gevaar als je teveel gericht bent op de aanval en in de 27e minuut moeten we de gelijkmaker toestaan door een goed uitgevoerde aanval van SDC.
We gaan rusten met een 1-1 stand.
Na de rust beginnen we prima, we maken wat meer gebruik van de zijkanten en weten op die manier gevaar te stichten in hun strafschopgebied. De druk op de verdediging van SDC is van meet af aan hoog. Door een gelukje (de verdediger glijdt uit) komt Sem 1-op-1 met de keeper en hij blijft koelbloedig. Het is de 37e minuut en we staan weer voor, waarbij het nu zaak is om deze voorsprong verder uit te bouwen.
De kansen rijgen zich aanéén voor met name Sem. Zijn tegenstander heeft moeite om hem af te stoppen en in de 40e minuut komt hij helaas net niet uit met zijn passen en mist zijn schot aan kracht. Nog geen drie minuten later mikt hij de bal net voorlangs, maar één ding is duidelijk, we hebben de druk er op en zetten alles in het werk om definitief een gaatje te slaan.
Het is de 45e minuut als een harde voorzet van Maxim door alles en iedereen wordt gemist en in de omschakeling maken we verdedigend een verkeerde inschatting van de bal. SDC is efficiënter als wij en zij benutten dit kansje meteen. Tegen alle verhoudingen in staat het opeens 2-2….
We hebben even een kort moment nodig om onszelf te herpakken en daardoor ontstaan een paar akelige momentjes die maar net goed aflopen. Dan is het genoeg geweest. In de 50e minuut wordt een ingooi verlengd door Steyn op Marcel die de bal aflevert aan Maxim, die tussen twee verdedigers in, de bal snoeihard in de kruising ramt. We staan weer voor en we gaan dit niet meer weggeven.
De krachten vloeien langzaamaan weg, maar daar heeft onze tegenstander ook last van, en dus krijgen we nog een aantal kleine kansjes. Toch zijn we niet altijd even zuiver in de passing en dan met name in de verdediging. De leiding besluit dan ook om in te grijpen en er een verdediger bij te zetten en de voorsprong te consolideren. Het is bekervoetbal en daar is resultaat toch heilig. Een penalty-reeks zou de kansen onevenredig vergroten voor SDC en dat willen we natuurlijk niet.
Twee minuten voor het eind weet onze spits zich mooi vrij te spelen na een bekeken passje van Sem en heeft hij de beslissing op zijn schoen liggen. De bal gaat rakelings voorlangs. Het kan dan bijna niet meer misgaan als we in de allerlaatste seconden ook nog een vrije trap krijgen op randje 16 meter…
De dode spelmomenten zijn vandaag niet aan ons besteed, maar het is ook niet meer nodig. De scheidsrechter fluit af en we staan in de finale, voor het tweede jaar op rij.
Vandaag een elftal aan het werk gezien waar de wil om te winnen groter is dan het potentieel aan voetbal wat er in zit. Verdiend gewonnen en waar we in de eerste competitiehelft beter voetbal speelden, maar soms niet altijd loon naar werken hebben gekregen, weten we nu, op karakter, het resultaat wel af te dwingen. Mooie taak voor de begeleiding om dat weer samen te brengen in de blauw gele voetbalmachine die JO13-2 heet 😉
FINALE…. 1 wedstrijd waar van alles mogelijk is en waar we na de deceptie van vorig jaar vol voor zullen gaan. Ook in de competitie draaien we prima mee op een tweede plaats met alles nog in eigen hand, dus eigenlijk geen vuiltje aan de lucht.
Man of the match: Sem Slettenhaar ! Jouw tegenstander van vandaag is ’s-nachts nog wel een paar keer wakker geschrokken, want je passeerde hem steeds alsof hij er niet stond en dat is absoluut jouw eigen verdienste. Goede en beheerste goal gemaakt en nu deze lijn doortrekken naar het laatste deel van de competitie.