Doorzettingsvermogen…
Laatste ronde van de voorjaarscompetitie… Ongeslagen, maar toch geen kampioen… Afsluiten op de juiste manier… Het zijn zomaar een paar kreten die van toepassing zijn op deze laatste competitiewedstrijd van Boys JO13-2. We spelen thuis op de Bosrand tegen JCLE JO13-1 die vorige week kampioen zijn geworden. Zij hebben geen wedstrijd verloren en hebben het ongelofelijke doelpuntensaldo van 57 doelpunten voor en maar 3 (DRIE) tegen…
Wij spelen vandaag met 2 keepers, want Thomas komt terug van een blessure en Niels valt daarom voor hem in. Ook volgende week zullen beide keepers meegaan naar de bekerfinale. Bedankt Niels, zijn we blij mee 😉 We beginnen met Niels onder de lat.
Het weer is ronduit heerlijk te noemen. Niet te warm en af en toe komt het zonnetje er lekker doorheen. Alle ingrediënten voor een mooie pot voetbal zijn aanwezig. Onze tegenstander heeft vooraf met het nodige zelfvertrouwen of arrogantie, het is maar net hoe je wil noemen, nog wel even bij monde van een aantal spelertjes laten weten dat zij “toch veel beter zijn…” De aankomende minuten gaan uitwijzen of dat ook écht zo is…
Good old Harry Zweers is onze scheidsrechter en we trappen af om exact 12.00 uur. Beide ploegen beginnen goed aan de wedstrijd wat goed zichtbaar is door het gecontroleerde spel. Geen van beide ploegen vliegt er meteen vol op. Het is een beetje aftasten, waarbij er een licht overwicht op het middenveld ontstaat voor JCLE. Niets schokkends, maar de tweede bal is net een paar keer vaker voor hen. Onze verdediging staat solide en geeft eigenlijk geen kans weg. Een paar schoten op doel waar we niet echt van onder de indruk raken zijn het enige echte wapenfeit van onze tegenstander uit Slagharen.
Wij komen er eigenlijk iets te weinig uit. We spelen echt prima combinatievoetbal tot aan de 16 meter van JCLE, maar een beslissende pass naar onze spitsen zit er (nog) niet in. Ook echt ruimte voor een schot kunnen we niet creëren. Op zich is dit een situatie die we hadden kunnen verwachten, want als je tegenstander zo weinig doelpunten tegen krijgt, dan bestaat hun verdediging duidelijk ook niet uit pannekoeken…
Ondanks dat het grootste gedeelte van de wedstrijd zich afspeelt op het middenveld is het een boeiende wedstrijd om naar te kijken. Het tempo is niet te laag en het spel golft heen en weer van 16 meter naar 16 meter. Toch gaan we rusten met een 0-0 op het scorebord, dus kunnen we stellen dat het vuurwerk nog even in de tas blijft voor de tweede helft…
In het tweede bedrijf is het spelbeeld eigenlijk onveranderd. Optisch lijkt JCLE een licht overwicht te hebben, maar eigenlijk leidt het tot geen enkele uitgespeelde kans. Onze verdediging staat als een huis en dat geeft het middenveld de kans om toch langzaam een klein beetje meer grip terug te pakken. We besluiten om zelf het vuurtje dan maar wat aan te wakkeren als onze spits op de hakken wordt getrapt en we een vrije trap krijgen op een meter of 30 van de goal. Voor deze afstand hebben we een specialist in huis en dat is Tygo. Hij schiet de bal snoeihard op de lat. De keeper van JCL is niet zo’n heel groot kereltje, maar dit had er één kunnen zijn uit de categorie: “Ik stond erbij en ik keek ernaar” ( en dan gezongen op de melodie van Ik zag 2 beren broodjes smeren…) Hoppa, JCLE is gewaarschuwd dat als zij denken dat ze hier een easy win op kunnen halen ze bedrogen uitkomen. De Boys gaan voor winst, laat dat duidelijk zijn !
Na ongeveer 10 minuten in de tweede helft te hebben gespeeld is het dan zover. De bal komt over de rechterkant en Marcel geeft hem knap voor. Misschien heel iets te hard, maar aan de buitenkant van de 16 meter komt Sem naar binnen en schiet deze bal supermooi in de tegengestelde hoek. Shots fired… het is nu wachten op de reactie van de gasten uit Slagharen. Dit is een situatie waar ze nog niet eerder mee van doen hebben gehad. Achterstand en zelf nog niet één keer gescoord…
Wij hebben ondertussen een keeperwissel toegepast en Thomas maakt zijn opwachting voor het laatste kwartier. JCLE blijft zoeken naar een opening in onze defensie, maar deze staat pal. Hebben we in voorgaande wedstrijden de nodige slippertjes gezien, vandaag is het een muur waar geen gaatje in zit. JCLE probeert het met verschillende afstandsschoten en bijna verslikt Thomas zich daar in, maar gelukkig loopt het goed af.
Aan de andere kant steekt Tygo met een mooie snelle actie het middenveld over en samen met Sem en Maxim hadden we deze overtalsituatie eigenlijk uit moeten spelen om zo JCLE de genadeklap te geven. Helaas kiest Tygo voor Sem die in de dekking staat en gaat de kans net naast.
JCLE raakt een beetje gefrustreerd en gaat er regelmatig bij liggen om op die manier vrije trappen uit te lokken, maar Harry staat er bovenop en leidt de wedstrijd uiterst correct. Het eindsignaal klinkt en JCLE is nog steeds kampioen, maar dan wel met een flinke deuk in het ego…
Vandaag een Vroomshoopse Boys gezien wat helemaal niets heeft weggegeven en heeft toegeslagen op het moment dat het kon. Effectief, geconcentreerd en gecontroleerd. We gaan met een heel goed gevoel op naar volgende week, op naar Vaassen, op naar de bekerfinale, waar we de kroon op ons werk van dit seizoen gaan proberen te zetten. Twee keer tweede in de competitie moet extra glans krijgen met een prijs… De Beker !!!
Man of the match: Jesse Schokker !!! Man, man, man, wat zijn wij blij dat jij op tijd terug bent voor die bekerfinale. Het extra stukje rust achterin gaat er hopelijk voor zorgen dat we met nog meer druk naar voren kunnen spelen. Na vorige week je eerste minuten te hebben gemaakt na je blessure, nu weer helemaal terug op weg naar je oude vorm. Heel blijven nu en volgende week nog één keer vlammen !!!