Eventjes kort uithuilen en doorrrrrrrrrr !!!
Hadden we vorige week al lekker weer om te voetballen, vandaag waren de weergoden ons nog beter gezind door er een zonovergoten dag van te maken met temperaturen ver boven de 20 graden… Wisten wij veel dat de donderwolken zich toch stiekem samenpakten boven het hoofdveld… Ja inderdaad, we mochten spelen op het hoofdveld, altijd een leuk extraatje om te mogen spelen in de hoofdarena en dat zou meteen ook nog een extra stimulans moeten zijn om te willen knallen op het veld vandaag.
Voordat de wedstrijd begon hebben we Justin nog even verrast namens de ouders met zijn eigen “Zak van Justin” waterzak.
Want provisorisch over het veld lopen met een met water gevuld bidonnetje, dat kan natuurlijk niet. Vanaf nu een fijne natte spons om de eerste pijn iets te verzachten in geval van een blessure. We hopen dat we hem niet al te vaak hoeven te gebruiken, maar professioneel staat het wel. We zijn bij Boys D2 nu alleen nog op zoek naar een spelersbus in clubkleuren en een masseur, hihi.
Voor we met een samenvatting van de wedstrijd beginnen moeten we als kanttekening nog wel even melden dat 6 van onze spelers al een wedstrijd in de benen hebben, want sociaal als we zijn bij D2 laten we andere Boys-teams in tijden van nood natuurlijk niet stikken.
Het fluitsignaal klinkt en we gaan beginnen. In de openingsfase van de wedstrijd is het onnauwkeurig, passes komen niet aan en we spelen ook een beetje inspiratieloos. Onze tegenstander SVV/Kloosterhaar neemt ons ook nog niet echt de maat, dus het kabbelt rustig voort. Toch komen we na 10 minuten spelen achter doordat we na een afgeslagen corner de bal niet resoluut genoeg wegwerken en in de drukte vliegt de bal achter onze keeper. 0-1.
Vanaf dat moment schalen we in tempo wel een beetje op, maar hebben we moeite om de bal van onze eigen goal af te krijgen. Het is rommelig en onverzorgd. In de aanvallende momenten bereiken we de 16-meter van de tegenstander en dan komen we net niet tot een schot of doelgerichte poging. Het is ronduit slordig… Langzaam schuiven we een beetje naar voren op het veld, we komen wat vaker op de helft van Kloosterhaar, maar het is angstig en straalt geen vertrouwen uit.
Toch zijn er ook lichtpuntjes. In één van de spaarzame aanvallen van onze kant weet Marcel Maxim te bereiken en ondanks dat deze een beetje naar buiten wordt gedrukt weet hij toch de bal langs de keeper te schuiven en de aansluitingstreffer te maken. Dit lijkt een moment van bezinning te zijn. We gaan beter combineren, spelen niet meer alles door de tunnel over het middenveld, maar meer via de zijkanten en weten de bal regelmatig voor de goal te slingeren.
Dit levert ons in de 24e minuut een penalty op door een handsbal in het strafschopgebied. Imre schiet de penalty niet in haar vaste hoek (twijfel is dodelijk…) en de keeper weet de bal te stoppen. Ook in de rebound gaat de bal er niet in en dit heeft ook mede te maken met het feit dat iedereen van ons lekker staat te kijken aan de rand van het strafschopgebied in plaats van scherp te zijn op de terug het veld in stuiterende bal. Imre krijgt tijdens het inkomen een stevige tik op de ribben en gaat er even af om later (gelukkig) wel weer terug te keren.
Achteraf gezien een kantelpunt in de wedstrijd, maar ja, “achteraf kijk je een koe in de kont….”
Op het middenveld wordt 2 minuten later knullig balverlies geleden en Kloosterhaar staat met twee man vrij voor Jesse die geen kans krijgt. Doelpunt Kloosterhaar… We blijven wel kleine kansjes houden, maar de absolute scherpte ontbreekt en we hebben ook geen afdoende antwoord op de lange bal van Kloosterhaar welke er elke keer gevaarlijk overheen komt. We gaan rusten met een 1-2 (achter)stand.
In de rust zien we een klein rookwolkje uit de kleedkamer komen, want Justin probeert door middel van een inspirerende, enerverende en bovenal furieuze speech, vol met stemverheffingen iedereen weer scherp en gemotiveerd te krijgen…
Hij had zijn adem net zo goed kunnen sparen om een liedje te gaan zingen, want we staan aan de aftrap en Kloosterhaar wandelt er zo doorheen en legt de bal in het mandje… We spelen 30 seconden in de tweede helft en het is 1-3.
Wat zich vanaf dat moment afspeelt kunnen we heel uitvoerig gaan beschrijven, maar op de goal van Wouter na, welke ook nog eens door Kloosterhaar zelf wordt binnengetikt, zijn alleen de soms fantastische reddingen van Jesse het vermelden nog waard. Onze verdediging maakt onnodige fouten in het opbouwen en afstoppen, onze middenvelders denken dat ze op het strand staan door rustig met de bal aan de voet het middenveld over te steken en onze aanvallers zijn niet scherp genoeg in de kleine kansjes die we krijgen enzovoort, enzovoort. Ja inderdaad we hebben ook af toe nog kleine kansjes, maar hebben geen geluk in de afwerking. Ach, geluk, dat is iets, dat moet je afdwingen en daar was het vandaag niet de dag voor. Kloosterhaar scoort nog twee keer en we gaan teleurgesteld douchen met een 2-5 nederlaag.
Soms, heel soms, moet je eventjes de bodem raken om je daarna weer op te richten en de weg naar boven opnieuw te vinden. Dat is dan ook wat we als Boys JO13-2G gaan doen. We gaan onszelf weer bij elkaar rapen en laten zien dat we wél kunnen voetballen, dat we wél als één team op het veld kunnen staan, dat we wél allemaal onze rol in het veld kennen en kunnen uitvoeren, maar bovenal dat we met elkaar plezier hebben in het veld en we voor elkaar door het vuur gaan… Dan komen de resultaten vanzelf weer #ForzaBoysD2
Vanavond koppies leegmaken tijdens de training en woensdag volgende ronde in het bekertoernooi, bij JVC in Dedemsvaart.
Man of the match: Ids Prangsma !!! Gewerkt, geploeterd en gestreden tot de allerlaatste minuut. Goed zo Ids, dan maar op karakter…