Vroomshoopse Boys JO17-4 – vv Hellendoorn JO17-3
Na de afgelasting van vorige week spelen we vandaag onze eerste officiële wedstrijd na het uitbreken van de corona. We beginnen een beetje tam aan deze wedstrijd maar na een minuut of tien lijken we wakker te worden en gaan we allemaal vol voor een mooie wedstrijd. Niks geen voorzichtigheid maar gewoon goed de duels aangaan.
Dat resulteert in de 12e minuut in een supermooie kans op doel door Gido helaas vindt deze de goal net niet. Maar dan is er geproefd aan wat smaakt naar meer. Dus wederom ontstaat er via een mooie pass van Mike ruimte voor Gido en deze keer komt hij wel mooi alleen voor de goal uit en weet m koelbloedig in te tikken. 1 – 0
Gelukkig was zijn moeder precies op tijd om dit unieke moment mee te mogen maken: niet juichen na de goal!
Daarna blijven de jongens gretig en blijven de kansen komen maar helaas voor ons biedt Hellendoorn goede tegenstand. We zijn zeker aan elkaar gewaagd. In de 19e minuut komt er echt een supermooie kans na een mooi opgezette aanval van Beau en Gido maar ook deze gaat niet in het net.
Dan in de 23e minuut wordt de bal rond gespeeld en komt de bal bij Rafael terecht die vogelvrij staat en geen moment twijfelt. Hij zet zijn pantoffel tegen de bal en geeft m een poeier. Goed geschoten van een behoorlijke afstand beland hij in de linker kruising! 2 – 0 Wederom blijven alle supporters keurig beheerst in hun juichen. Ahum…
Nu staan we met 2 – 0 voor en denken we zo de rust wel te kunnen halen. De vermoeidheid slaat toe en dan ruikt Hellendoorn hun kans en in de 35e minuut breekt een speler door en komt vrij en poeiert hem ook in de linkerkruising en noteer ik de 2 – 1 .
Helaas komt Hellendoorn in de laatste minuut voor de rust op gelijke hoogte door een terechte strafschop wegens hands. Met 2-2 duiken we de kleedkamer.
Na wat instructies van Gerhard, die zich keuring inhield langs de kant en alle aanwijzingen tot de rust bewaard hard gingen we weer vol aan de bak. En zoals mij verteld ( ik lette even niet op) was er in de 43e minuut een tikkie takkie op het middenveld zag Mike de kans om een vreselijke uithaal te doen en die belande in de goal. De 3 – 2 is een feit.
De wedstrijd gaat over en weer en we blijven allemaal onze uiterste best doen. Onze conditie is nog niet helemaal op peil en daardoor verliezen we soms belangrijke duels waar gevaarlijke kansen voor Hellendoorn uit voortkomen. Het is inmiddels muisstil bij de supporters langs de kant. De spanning stijgt… wordt het 3 – 3 of 4 – 2?
De verdediging zorgt dat het goal van ons niet geraakt wordt en in de laatste minuut van de wedstrijd komt de bal door een ingooi bij Gido terecht die tikt door naar Beau die m op maat voorgeeft aan Timon die zich geen moment bedenkt en m in het net van de goal schuift. Bam 4 – 2! Natuurlijk staan we langs de kant te geluidloos te springen van blijdschap. Inclusief zijn vader, tevens vlagger, die de vlag van links naar rechts zwaait!
Daarna fluit de scheidsrechter voor het eind van de wedstrijd en gaat de 1e overwinning van de JO17-4 de boeken.
Volgende week een uitwedstrijd tegen Daarlerveen om 11.30 iedereen is weer van harte welkom!