Boys JO11-2 pakt de draad weer op tegen Hardenberg ’85 JO11-1…

Concentratie; da’s best een moeilijk woord…

Na een weekje vrij te zijn geweest waarin we de nederlaag tegen JVC de revue hebben kunnen laten passeren, staat op deze steenkoude morgen, de 2e december, Hardenberg ’85 JO11-1 op de rol. We spelen op veld 4, mooi wit uitgeslagen van de vorst. Spelen op echt gras levert steevast het nodige gemopper, gezucht, gekreun en geklaag van de stoere bikkels op, maar het wordt er natuurlijk niks anders van.

Je bent natuurlijk al een hele kerel als je in de E-jeugd voetbalt en het “geheim van December” (Sinterklaas dus) is dan ook allang bekend. Dat neemt niet weg dat als zaterdagsmorgens een aantal zwarte pieten op de altijd gezellige Bosrand lopen er wel eerst even een paar pepernootjes gescoord moeten worden. (Jaja, de stoere kerels van E2) 🙄 

Terug naar het voetbal dan maar. Ondanks dat we het kampioenschap niet meer in eigen hand hebben, gaan we toch de laatste twee wedstrijden zo goed mogelijk proberen af te sluiten. Wat heet, de wedstrijd is krap 10 seconden bezig of Maxim besluit van een onmogelijk afstand de keeper maar eens te testen en schiet met een fabelachtig afstandsschot de 1-0 binnen… Wordt het zo’n voetbalmorgen ja ?

We hebben er zin in en we leggen een hoog tempo met relatief goed combinatievoetbal op de (nog steeds) witte grasmat. Doordat we de druk er goed ophouden en onze verdedigers Teun en Teun prima mee naar voren schuiven om zodoende het veld klein, en op de helft van de tegenstander te houden duurt het dan ook niet lang of de 2-0 wordt binnengeschoten door Luuk. Dit na een mooie solo van Thom. 4 minuten gespeeld en het ziet er prima uit.

In de 9e minuut ziet de laatste man van Hardenberg geen andere oplossing meer dan aan de noodrem te trekken en hij legt Maxim van achteren neer. De vrije trap wordt onberispelijk door hemzelf binnengeschoten. Met 3-0 op het scorebord nemen we een klein beetje gas terug en het resulteert in een wat tamme fase waarin we wel kansen krijgen, maar niet meer zo fel zijn als in het begin.

Prompt moeten we een tegengoal incasseren nadat op het gladde veld onze verdediging een uitglijder heeft en de aanvaller van Hardenberg dankzij dit gelukje een ongehinderde doorgang heeft. Dit schudt ons meteen wakker en het gas gaat erop. Na een mooie aanval vanaf rechts wordt de voorzet van Steyn binnengetikt en is de hattrick van Maxim een feit. Alweer twee minuten later loopt Steyn letterlijk de bal in de goal ondanks dat hij van alle kanten wordt gehinderd, maar dit mag niet baten. We gaan rusten met 5-1 op de teller.

Het is nog steeds best fris en we rusten dan ook niet al te lang. In de tweede helft gaan we door met waar we gestopt waren in de eerste, namelijk scoren… Na een mooi steekpassje van Sam, wordt Steyn weggestuurd en deze is koelbloedig (past ook goed bij de temperatuur) in het afronden. 6-1.

De 7-1 is een doelpunt waarbij toch langzaam maar zeker zichtbaar wordt dat we gedurende het seizoen wat hebben geleerd. De bal gaat via veel voeten en over veel schijven van links naar rechts en weer terug zonder ongeduldig te worden en dan maar een wild schot op doel af te vuren. Goed gewacht totdat eindelijk de ruimte in de tweede lijn wordt gevonden en Thom van daaruit de bal met een geplaatst schot in de hoek schiet.

We blijven de bovenliggende partij en blijven ook goed druk houden, maar aan de nauwkeurigheid daar schort het nu toch wel een beetje aan. We zijn slordig in de passing en mogen van geluk spreken dat onze tegenstander niet bij machte is om dit meteen af te straffen.

De laatste tien minuten kunnen eigenlijk maar in één woord worden samengevat: Belabberd ! 😯 We zitten al met de gedachten bij pakjesavond, want er klopt helemaal niets meer van. We sluiten niet meer aan (zowel verdedigend als aanvallend) we grijpen slap in, tonen weinig agressie als we in scoringspositie komen en alsof het nog niet erg genoeg is geven we met z’n allen (ja, dat dan weer wel #teamwork) ook nog even 3 !!! doelpunten weg. Eindstand is 7-4, maar duidelijk mag zijn dat er nog de nodige aandacht aan de concentratie mag worden besteed door de heren voetballers. Een wedstrijd duurt immers TWEE keer 25 minuten…

Man of the match: Thom Veenhof ! Vandaag was toch wel jouw dag. Zowel verdedigend als aanvallend een zeer sterk optreden. Passing was uitstekend en ook in je verdedigende taken zat je er bovenop. Daarnaast ook nog een hele mooie goal gemaakt. Goed bezig Thom en ga zo door.

 

Leave a comment

Copyright © | Website gerealiseerd door: Alexander Fokkert
KVK Nr: 40059538

vv. Vroomshoopse Boys
Flierdijk 5a
7681 RB, Vroomshoop

T: 0546 - 64 63 62
E: info@vvvroomshoopseboys.nl