Mijn naam is Andjin van Veen en mij is gevraagd een inkijkje te geven in ons eerste elftal. En dan met name op het gebied van respect. Als ik denk aan respect, denk ik aan hoe je om gaat met anderen en in dit geval dus hoe je omgaat met je teamgenoten. Ik speel inmiddels een aantal jaren in ons eerste en heb dus al redelijk wat teamgenoten meegemaakt. Tussen die verschillende teams waarin ik in de loop der jaren heb gespeeld, heeft qua omgang met elkaar weinig verschil gezeten.
Er bestaat echter wel een verschil in tussen hoe de omgang is tijdens en na wedstrijden. Tijdens wedstrijden loopt de emotie regelmatig hoog op en is het soms ook gewoon nodig elkaar eens flink de waarheid te zeggen, dit om uiteindelijk een resultaat over de streep te brengen. Dit hoort bij het voetbal. Wel proberen wij dit op een normale manier naar elkaar te uiten. Dus niet door overdreven te schreeuwen of ‘lomp gezegd’ op elkaar te schelden. Uiteraard valt ook dit weleens voor en dan is het bij ons een kwestie van accepteren en het direct na de wedstrijd uit te praten, zodat er geen frictie in ons elftal ontstaat.
Ik denk dat wij, als team, hierin wel verschillen van de andere teams waar wij tegen spelen in de competitie van de eerste klasse. Deze teams zijn veelal samengesteld uit jongens die zijn aangekocht, waardoor er veel verschillende persoonlijkheden en vooral ook culturen in eenzelfde team zitten. Ik zal geen specifieke voorbeelden noemen, maar ik hoor op het veld regelmatig dat er binnen deze teams jongens elkaar beledigen/uitschelden, of zelfs racistisch bejegen. Doordat wij allemaal uit Vroomshoop en omgeving komen, en allemaal in de eigen jeugd van de Boys hebben gespeeld, is er bij ons team van nature veel meer respect voor elkaar en zullen dat soort dingen niet voorkomen.
Ook hebben we nog de omgang buiten de wedstrijden en trainingen. We zijn de laatste jaren weleens omschreven als vriendenteam dat op een aardig niveau voetbalt en dat klopt naar mijn mening ook wel. Als we na de wedstrijd eenmaal de kantine hebben bereikt, proberen we met z’n allen de wedstrijd te vergeten (mocht het nodig zijn) en vloeit het bier rijkelijk. Daarna gaan we regelmatig door naar ons stamcafé, alweer de avond voortgaat tot in de late uurtjes. Daarnaast hebben we natuurlijk nog de teamuitjes, de weekendjes weg, de feestjes en die verlopen altijd in een gemoedelijke en zeer gezellige sfeer.
Een teamgenoot behandelen, zoals je zelf ook behandeld zou willen worden, is wat respect voor mij inhoudt. Ik kan natuurlijk niet in de keuken kijken bij andere teams, maar ik denk dat wij als team hier wel uniek in zijn.