Op vrijdagmiddag 13 december 2024 was het eindelijk zo ver.
De middag om lekker met het team een weekendje weg te gaan richting Duinrell voor een leuk voetbalweekend. In begin oktober zijn de heren en dame al druk geweest en hebben ze met alle plezier rond de 200 cakes gebakken. Hiervoor stonden ze ongeveer 7 uur in de keuken om een groot bedrag op te halen. Daarnaast zijn er nog auto’s schoongemaakt en waren er meerdere sponsors die ons wilden helpen om het streefbedrag te bereiken.
Om 13:15 waren wij op de parkeerplaats van de Vroomshoopse Boys verzameld. Hier stonden 2 bussen klaar om ons te vervoeren richting Wassenaar. Helaas heeft Suus aangegeven niet mee te willen, alle respect hiervoor aangezien je anders met 13 andere hyperactieve puberale jongens een heel weekend moet doorbrengen. Voordat wij vertrokken was er nog even een moment om aan iedereen een mooie hoodie uit te delen die speciaal voor dit weekend gemaakt was. Daarnaast stonden de ouders ook nog klaar om afscheid te nemen. Na dit gehad te hebben was het tijd om te vertrekken en hebben wij een voorspoedige reis gehad waar we maar 7 minuten stil hebben gestaan.
Eenmaal aangekomen op Duinrell was het tijd om in te checken voor de luxe bungalows die wij aangewezen kregen. Na de incheckprocedure was het tijd om naar de bungalows te rijden, dat was in ieder geval wat ik dacht. Voordat ik ook maar buiten was waren de jongens al helemaal gek aangezien er blijkbaar een bekende Tiktokker aanwezig was. Met een teleurstelling voor de spelers dat ze geen selfie mochten maken was het dan ook eindelijk tijd om hun nieuwe accommodatie te bewonderen voor de aankomende dagen en nachten. Nog voordat de tassen ook maar uitgepakt waren wisten de eerste spelers al genoeg geluid te creëren, één van de bungalows was namelijk uitgerust met een feestpakket waaronder 6 feesttoeters die natuurlijk meteen uitgeprobeerd moesten worden. Ook dachten wij een lekkere taart te hebben en twee kikkerknuffeltjes te kunnen verduisteren. Dit bleek verkeerd te zijn en de taart was dan ook weer snel opgehaald.
Voordat er ook maar 30 minuten voorbij waren was het meteen tijd om het naar het Tikibad te gaan, waar Duinrell om bekend staat. Na het inchecken en het omkleden was het tijd om iedere glijbaan te testen die er ook maar was, de ene sneller dan de ander. De ene glijbaan waar je amper vooruit ging en de andere glijbaan waar je 6 keer je hoofd stootte door de gevoelssnelheid van +- 80 km/u. Van glijbanen gaan, achter meiden aangaan of lekker je braids uitdoen in het zwembad waren een paar van de dingen die gedaan werden. Vervolgens was het tijd om lekker een hapje te eten, wat voornamelijk bleef staan omdat de rijst naar katten rook, de laatste kipschnitzel voor mijn ogen weggepakt werd en waar Jelle het dan ook een mooie plek vond om zijn tas te laten overnachten.
Aangezien het attractiepark niet functioneel was kregen wij vouchers om naar de arcadehal te gaan. Hier hebben we een uurtje gespendeerd om zoveel mogelijk tickets te verzamelen. De ene was op de boksballen aan het slaan, de ander was aan het proberen om een balletje precies goed te slaan en de overige waren een stuntman aan het lanceren om zoveel mogelijk punten te pakken, wat uiteindelijk door Jelle ook gelukt is en hij de bonus gepakt heeft. Hierna zijn we teruggegaan naar de bungalows om nog even samen te ontspannen en vervolgens de eerste nachtrust te krijgen. Ze hebben zoals je kan raden minder slaap gepakt dan een normale doordeweekse nacht. En moest de stofzuiger nu echt om half 3 nog aangezet worden?
Op de zaterdagochtend was het aan Bert en Dean om rond de klok van 05:00 uur dan ook in de auto richting Wassenaar te rijden. Daar aangekomen werden ze door mij vergezeld en meegenomen naar de bungalows, om nog even de herrieschoppers van de dag ervoor terug te pakken met de feesttoeters die nu in onze handen waren. Snel omkleden en vervolgens richting het ontbijt. Daar aangekomen was het tijd voor Bert om eindelijk zijn koffie te krijgen en voor de rest om een broodje te consumeren, zolang deze op je bordje bleef liggen. Toen de buikjes een beetje gevuld waren gingen we richting de bussen om naar de sporthal te gaan en een lekker potje te voetallen. Eerst een paar normale potjes zaalvoetbal totdat de bubbelballen gearriveerd waren. Vanaf dit moment zag je spelers voorbijvliegen door de zaal en galmde het geluid van goals, die tegen de muren knalden, door de zaal. Aangezien het aardig benauwd was hebben we het maar 45 minuten volgehouden om dit te doen en hebben we het voetballen hierna gestaakt. Even een fris kopje onder de douche halen en meteen door naar het bowlen om een paar kegels om te gooien. Onder het genot van een hapje en drankje werden de trommelvliezen aardig beschadigd door het krijsen van onder andere Jonas die vond dat het niet eerlijk was aangezien er continu 1 kegel bleef staan. Bij de ene bleven de strikes komen en bij andere spelers zag je bijna allemaal streepjes op het scorebord staan, snap je het spel dan wel goed? Hetzelfde geldt voor Lano die vond dat zijn strike opgenomen moest worden, spoiler, er werd twee keer in de goot gegooid. Goed geprobeerd in ieder geval. Na het toch stiekem met 2 ballen gooien en hierop aangesproken worden was het tijd om weer te gaan en de nieuwe gast te verwelkomen.
Bryan was namelijk onderweg na het winnen van zijn bekerwedstrijd met de O13-1 en had er zin in. Toen Bryan eenmaal zijn plekje gevonden had en alles uitgepakt had was het tijd om nog weer even naar de arcadehal te gaan om nog meer prijzen te pakken. Hierbij kwamen wij aardig laat bij het eten aan en moesten wij ons haasten om binnen 20 minuten nog genoeg te kunnen eten. Jeaden wou nog even snel demonstreren hoe je het beste een zakje mayonaise open kon maken, nu was dat niet helemaal geslaagd en zaten de handen en de grond volledig onder de mayo. Net op tijd bij het Tikibad aangekomen, konden we naar binnen om vervolgens de levensles van Bert te leren. Als in de jacuzzi de bubbels aangingen kon je d.m.v. een goede ademhaling onderwater ademhalen en kon je minuten onderwater blijven. Hilarisch gezicht aangezien je op het ene moment 10 kopjes boven water ziet en op het andere moment 6 minder. Fluitje hier, fluitje daar, de badmeesters stonden elke keer weer attent met hun fluitje klaar. Want natuurlijk zijn de regels er om verbroken te worden, waarom zou je geen band mee mogen nemen in de glijbaan. Het programma had ook nog een pubquiz klaarstaan, Carmen, nog bedankt hiervoor. Voordat we daaraan begonnen was het tijd voor Rapper Bryan om Habiba voor ons te rappen. Vol moed stond hij klaar en heeft hij het keurig gedaan, of er een carrière inzit ga ik mij niet over uitlaten. Team Flopper, bestaande uit Tigo, Dean, Kees, Mauro en Jonas wisten 37 antwoorden goed te beantwoorden en hebben daarmee een lekker patatje en snack verdiend. Aan alle avonturen komt een einde en dat was ook voor de avond het geval. Hopelijk hebben ze iets meer slaap gepakt dan de nacht ervoor.
Op de zondagochtend ging de wekker weer vroeg om 7:15 uur. Tijd om jezelf op te frissen, het huisje alvast schoner te maken en te klagen over de spierpijn die ze hadden, waar ik zelf ook schuldig aan was. Weer het ontbijtje gepakt en daarna het huisje volledig opgeruimd. Om 9.00 uur was het tijd om de bussen in te pakken en richting voetbalvereniging Blauw Zwart te rijden. Hier stond nog een toernooi op het programma, gaat dat wat worden met de spierpijn? Na 10 minuten de kleedkamer eindelijk gevonden te hebben en het snel omkleden stonden we klaar voor de warming up. Het niveau lag hoger dan verwacht en er leek vertrouwen te zijn. Ook waren er maar liefst 2 supporters aanwezig, Roger en Jan-Willem wouden het niet missen en waren ook al op tijd begonnen met rijden richting Wassenaar.
RVVH JO14-1 stond als eerste op het programma. Een goed team dat precies wist hoe ze moesten opbouwen. Ze hadden alleen niet op een fel Vroomshoopse Boys gerekend. Mauro had er zin in en had na een paar minuten er al twee in liggen na de assisten van Jonas en Dean. Hierna kwam er een soloactie van Timo die ook het net vond waardoor de keeper voor de derde keer de bal uit het net mocht vissen. Het niveau lag echt hoog, iets waar Bert en ik niet echt op gerekend hadden. Na zo’n actief weekendje al achter de rug te hebben kan je alleen maar complimenten uitdelen. Jeaden had er ook nog zin in en had perspectief voor de 4-0, de tegenstander dacht hier anders over en haalde Jeaden neer. Om ook Job op het scorebord te krijgen mocht hij het gaan proberen. Beelden kunnen meer zeggen dan tekst, maar via deze tekst kan ik je ervan verzekeren dat ook een keeper als van der Sar deze niet tegen had gehouden. Kort hierna klonk het eindsignaal en waren de eerste drie punten binnen.
Het tweede potje was tegen Zeelandia JO15-1. Wat we konden horen was het een goede tegenstander. Ze kwamen al snel op voorsprong met een solo recht door de as, slap van ons, maar ook knap van de tegenstander. Vervolgens dacht de rechtsbuiten van Zeelandia ook nog even om ons nog meer pijn te doen en de bal vanaf de achterlijn het goal in te schieten. Dan sta je met 2-0 achter en heb je een korte tijd om dit te herstellen. Iets wat ook moest herstellen was Jonas, de tegenstander had geen zwak hart voor Jonas en ging volop met gestrekt been het duel in. De voetbalschoen schoot van de voet af en de enkel was doorboort. De tegenstander kreeg geel en we konden verder. Momenteel dacht Tigo dat hij de tegenstander moest terugpakken en zaagt hij ook een tegenstander neer, een gele kaart was terecht geweest, maar deze werd niet gegeven.
Het derde potje was tegen KSV JO15-1. Na 1,5 uur stilzitten was het tijd om weer aan een warming-up te beginnen. Vanaf dit moment zou het zwaar worden aangezien de spelers na deze wedstrijd weer 1,5 uur moesten rusten. Als je een goal uit het boekje mocht kiezen was de 1-0 een perfect voorbeeld. Zo wisten wij vanuit achteruit de aanval in te zetten en zijn wij via meerdere stations bij Jeaden terechtgekomen. Met een koel hoofd wist Jeaden de voorsprong naar ons toe te trekken. Het niveau bleef aan beide kanten hoog en kansen werden aan beide kanten gemist. Op het einde was er een corner tegen en werd deze door iedereen gemist, helaas wist een tegenstander net op tijd aan te komen en de bal keihard over te schieten. Echter hing er een hand van Mauro in de lucht en werd deze geraakt. Penalty tegen in de laatste paar minuten die ook nog eens werd benut. Een zure 1-1 als eindstand, maar toch weer een puntje erbij.
Rotterdam United JO14-1 was de volgende tegenstander. De nummer 9 stond al goed bekend als een goede speler en vlak voor onze wedstrijd had hij er ook al een omhaal in liggen. Met goede hoop en veel inzet ging het spel veel heen en weer. Aan beide kansen die niet benut werden. Jonas werd helaas weer slachtoffer, het lukte de tegenstander om opnieuw de schoen van Jonas uit te trappen en de enkel op dezelfde plek te raken. Ondanks dit liet Jonas zijn doorzettingsvermogen zien en speelde hij de wedstrijd uit. Bram was niet zelfzuchtig en legde de bal breed, mogelijk als hij schoot konden wij de winst naar ons toe trekken. Timo werd ondertussen nog doormidden getrapt en helaas waren zij sterk genoeg om met 10 man het spel uit te spelen. Puntje erbij richting de laatste wedstrijd.
Als laatste potje stond DIOS JO14-1 op het programma. Momenteel had DIOS één wedstrijd gewonnen en stonden ze op de laatste plek. Bram kreeg het op zijn heupen en legde er met hulp van Jeaden en Jelle 2 ballen in het net. Een potje met een stuk minder tegenstand die uiteindelijk gewonnen werd met ook nog een goal van Mauro op assist van Tigo.
Middels deze overwinning zijn wij op de 3e plek beland met 8 punten. Alle complimenten richting de spelers! Stuk voor stuk stonden wij er voor elkaar en hebben wij ons team en onze club goed gerepresenteerd. Op geen één moment was iemand aan het treuren, maar schakelden we meteen om. Geweldig om te zien dat het één team, één taak was. Allemaal met de hoofden dezelfde kant op en bewijzen dat wij een goed voetballende ploeg zijn.
Terug op Duinrell mochten wij de prijs van 3e plek in ontvangst nemen en was het tijd om toch nog even richting het Tikibad te gaan, echter was deze trainer vergeten om alles voor 16:00 te reserveren. Met een beetje geluk en een aardige medewerkster werden we toch toegelaten in het zwembad. Met weinig energie, veel kramp en vooral volop gelach was dit een geslaagde afsluiting. Ik denk dat Bert blij is dat Jeaden zijn teen niet meer in de buurt van zijn mond komt. Op de terugweg nog even langs de welbekende grote gele M geweest om de buikjes te vullen. Als allerlaatste was er nog een fotomoment om met de beker op de foto te gaan en het weekend officieel af te sluiten.
Eenmaal terug in Vroomshoop was het snel de tassen verdelen en de spelers thuis afzetten. Tijd om weer naar bed te gaan aangezien school over een paar uur alweer begon.
Om dit verslag af te sluiten, willen wij, Vroomshoopse Boys O15-1, iedereen bedanken die ons geholpen hebben om dit te kunnen realiseren. Denk aan het sponsoren, voorzien van eventuele benodigdheden, hoodies, busvervoer, het bestellen van de cake etc.
Wij hebben enorm genoten en zullen dit nooit meer vergeten!