Binnen de werkgroep RESPECT is afgesproken dat één van de werkgroepleden maandelijks een artikel levert inzake RESPECT. Aan mij de eer en het genoegen om in de maand februari een artikel te schrijven.
Veel is er al gezegd en geschreven en we merken als werkgroep dat het woord RESPECT binnen alle afdelingen van onze verenigingen betekenis heeft gekregen. Onze leden en ons kader en ook spelers en ouders zijn zich hiervan bewust en proberen de RESPECT-regels na te leven. Indien er onverhoopt zaken misgaan, er irritatie is of wat dan ook; deze zaken worden op een RESPECTVOLLE manier uitgesproken en opgepakt.
De werkgroep RESPECT kijkt dan ook tevreden terug op de afgelopen periode. Ook voor de komende maanden staan er nog acties uit. Zo gaat Stephan Bloemendal opnieuw sessies met de jeugd beleggen inzake RESPECT.
Toch laten we niet op alle fronten een verbetering zien inzake RESPECT. De laatste jaren werden de spelers van ons 1e op handen gedragen en werd er trots en RESPECTVOL over hen gesproken. Helemaal terecht. Onze jongens trainen 2 a 3 keer per week, voetballen wekelijks tegen geduchte en betaalde tegenstanders. Zij ontvangen geen vergoeding. Zij betalen zelf hun contributie en hun voetbalschoenen. Wat een prestatie dat ze in de 1e klasse voetballen en zich al 3 seizoenen lang hebben kunnen handhaven in deze loodzware klasse.
Het valt niet te ontkennen: dit seizoen vallen de resultaten tegen. De concurrentie wordt steeds zwaarder. We hebben te maken met blessures en enkele wedstrijden hadden we pech en viel het kwartje de verkeerde kant op. Uiteraard is het lastig voor dit jonge team om goed om te kunnen gaan met teleurstellingen en druk en is het moeilijk om zelfvertrouwen te behouden.
Jammer om te constateren dat in deze zware periode bepaalde toeschouwers niet meer tonen dat ze echt achter onze jongens staan en RESPECT voor hen hebben. Tijdens de wedstrijd tegen FC Zutphen, die we helaas met 2-1 verloren, bleek dat. Aan de zijlijn werden de fouten van onze spelers breed uitgemeten. Er werd gemopperd en geklaagd. Onze jongens kunnen niet voetballen, zijn niet gemotiveerd, lui, hebben te weinig inzet of horen niet thuis in het 1e team. Ook de kreten die er vanaf de zijlijn richting onze jongens werden geschreeuwd toonden vaak geen RESPECT en motiveerden onze spelers zeker niet aan tot goede prestaties. Dat moet en kan anders.
Waar is bij dei zogeheten supporters hier ons RESPECT naar ons vlaggenschip gebleven? Waarom zijn we niet trots dat onze jongens er elke week weer staan, nog steeds wekelijks 2 a 3 keer per week trainen en nog steeds hun eigen contributie en voetbalschoenen betalen?
Juist in deze tijden is het belangrijk dat we achter de jongens van ons vlaggenschip blijven staan, hen steunen en RESPECT tonen. We zijn toch niet alleen in Goede Tijden supporter maar ook in Slechte Tijden? Nog steeds kijken andere vereniging met veel RESPECT naar ons 1e team. Waarom doen onze supporters dat niet allemaal?
Wat zou het fijn zijn dat ik na afloop van de volgende wedstrijd tegen SDV Barneveld en ook daarna het vraagteken in de kop van mijn artikel kan veranderen in een uitroepteken.