Een verlaat verslag waarvoor weer excuus maar zoals het gezegde liever laat dan nooit.
Zaterdag 18 november was het zover en mochten we aantreden tegen Langeveen op een koude zaterdagmorgen, in de bespreking waren veel gespannen ”koppies” te zien. We wisten waar het immers om ging, verlies was uitschakeling voor het kampioenschap, gelijkspel zouden de kansen slinken, winst was een enorme stap om kampioen te worden. Zoals elk team na zal leven gingen we vol voor de winst.
Na de bespreking was ons strijdplan en de opstelling duidelijk en konden we vol moed afreizen naar de big city Langeveen. Wat ons dit seizoen te vaak gebeurde was dat we in de eerste minuten van dit seizoen te vroeg op achterstand kwamen en daardoor altijd moesten reageren op een achterstand. Na een lekkere warming-up een lekker banaantje die onze topleider Bertrik Dekker had geregeld moesten de kopjes op scherp want er stonden immers lange eikenbomen op het veld van 1 meter 90 met een Langeveen-shirtje aan.
Onze eerste 5 minuten waren voetballend best wel aardig, we waren op de helft van Langeveen aanwezig en speelde daar ons spel. Totdat 1 van die grote eikenbomen er ineens doorkwam en wij hem niet durfde aan te pakken. Deze jongen maakte dit natuurlijk beheerst af en dit hield in dat we dus weer binnen 6 minuten met 1-0 achter stonden terwijl er helemaal niks aan de hand was voor die tijd. We konden weer in de reactie maar geluk stond er een staf die wist dat we dit inmiddels konden. We kregen in minuut 9 een vrije trap mee op 25 meter van de goal, Olaf ging zoals gewoonlijk achter de bal staan en schoot de bal met wat geluk door de keeper zijn handen en het stond dus alweer 1-1. Na deze 1-1 ging het allemaal wat makkelijker, Langeveen kwam er haast nooit tot nooit uit en wij hadden ze eigenlijk waar we ze hebben moesten. Speelden we dit goed uit? absoluut niet, onze eindpass en voorassist waren van matige kwaliteit waardoor we eigenlijk zelf ook tot geen kansen kwamen, misschien waren het de zenuwen wel waardoor we dan ineens dingen deden die we normaal niet deden? Als trainers en leiders is het ook lastig om daar achter te komen. De beste kansen waren uiteindelijk ineens nog voor Langeveen, de lange midmid bij hun die werkelijk alles moest regelen bij deze ploeg boezemde een angst bij onze jongens in waardoor hij er telkens door mocht lopen. Langeveen raakte een minuut voor rust nog de lat en dus mochten we ook niet klagen dat het nog maar 1-1 stond.
In de rust hetzelfde ritueel, we kozen ervoor de ploeg vertrouwen te geven en weer een lekker banaantje uit de tas van Bertrik, ik had nog nooit zo luidkeels kom op boys gehoord toen de scheids op onze kleedkamerdeur klopte en we mochten weer!
Alsof ze het extra doen om ons een beetje te stangen, ik weet het niet, maar 5 minuten na rust was het weer zover… we stonden achter, en niet met 2-1 maar zelfs met 3-1. Daar vlogen in een slordige 180 seconden alle titelaspiraties in duigen, maar goed, we pakten onszelf weer op en gingen eigenlijk direct alles of niets spelen. Benoemd moet ook worden dat beide tegengoals gewoon onoplettendheid waren en we 2 keer in een ondertal kwamen achterin, wat 5 minuten na rust nooit mag gebeuren. We gingen dus direct 4-2-4 voetballen om voorin druk te houden en een beetje dood of de gladiolen te voetballen. We kregen best druk voorin maar het ging eigenlijk ten koste van ons voetbal, het was echt alles of niks en de geweldige support die mee was vanuit Vroomshoop en heel Langeveen overschreeuwde was hierin geweldig. De jongens en dames op het veld kregen dit mee en kregen vertrouwen, dit werd snel beloond. Daniel zette heel goed druk door op de centrale verdediger en deze ging in de fout, ook in de afronding maakte hij geen fout! 3-2 en het geloof kwam terug, de bal werd gepakt en we hadden nog een slordige 19 minuten om terug te komen. Nog geen 4 minuten later maakte Robin een actie, hij werd gevloerd door de centrale verdediger van Langeveen die geen bal raakte, waar we allemaal stonden te schreeuwen voor een overtreding rolde de bal door en was Sem heel scherp, BOEM 3-3. We waren volledig op wilskracht terug in de wedstrijd en we dachten weer na over een nieuwe tactiek, op dat moment werd er gekozen voor het gezegde, never change a winning team. Robin schoot daarna met links echt rakelings naast en er was volop geloof in een winst. In de laatste 10 minuten veranderde dat drastisch. We kregen een penalty tegen en dachten dat we er waren geweest, sterspeler van Langeveen ging achter de bal staan en legde aan, hij schoot de bal goed in maar Niels had goed gegokt en pakte deze penalty werkelijk fenomenaal. Direct daarna werd een bal door 4 benen verlengd en ging gemeen naar de korte hoek, ook deze pakte Niels goed en tikte de bal op de paal. De spanning steeg en inmiddels was de wedstrijd dus volledig de kant van Langeveen opgevallen, daarna raakte de bal nog de lat en werd een 1-op-1 naast geschoten. Dan moet je als staf ook eerlijk tegen elkaar zeggen, dit was voor nu het maximale! We trokken een 3-3 uit het vuur en dit volledig op wilskracht en uit een geweldig leuke wedstrijd waar we veel van kunnen leren. We liepen dus ook niet het veld af met de gedachte dat Langeveen nu het kampioenschap wel zou pakken. Maar met een trots gevoel op onze kids die hier alles hadden gegeven met volle overgave. En zeg nu zelf? Waar begint het uiteindelijk mee.
Man of the Match: Niels Pierik, er waren meerdere jongens die hiervoor in aanmerking kwamen maar Niels sleepte uiteindelijk het punt binnen met een paar geweldige reddingen. Ze zeggen wel is dat een keeper zich moet onderscheiden als puntenpakker en dat bewees deze jongen vandaag maar is.
Afgelopen zaterdag waren we daarom zeer benieuwd naar de reactie van de JO13-2 thuis tegen SVV/Kloosterhaar. We wisten natuurlijk dat het qua kampioenschap haast niet meer kon omdat Langeveen naar alle waarschijnlijkheid geen enkel punt meer laat liggen.
Helaas was Marcel ziek en Eva geblesseerd waardoor we maar 12 man hadden. De opstelling was als volgt v.r.n.l. Niels, Jesse, Gijs, Rick, Imre, Ramon, Olaf, Daniel, Luciano, Robin & Sem. Milan begon even op de bank.
Het duurde heel lang voor de wedstrijd op gang kwam, het was gezapig en niet helemaal scherp. In de 17e minuut was daar dan eindelijk de doorbraak, zoals wel vaker dit seizoen brak Olaf de wedstrijd open en maakte dus de 1-0. Nog geen 4 minuten later gaf Ramon een goeie steekpass waarmee hij Luciano oog in oog zette met de keeper. Luciano maakte hierin geen fout en daar was dus al de 2-0. Vlak voor rust kwamen daar dan ook nog is de 3-0 en 4-0 bij. Olaf gaf de assist bij de 3-0 op Sem die dit keurig afmaakte. Bij de 4-0 was het weer een bekend fenomeen van onze Milan, hij zat weer op de brommer en stak vanaf zijn eigen 16 met de bal het hele veld over om hem daar heel netjes af te geven op Robin en die maakte dus de 4-0.
Een lekkere 1e helft die wat moeilijk begon maar lekker was opengebroken en bij vlagen weer schitterend voetbal liet zien.
In de 2e helft begonnen we wat moeilijk en werden door SVV/Kloosterhaar iets teruggedrongen, dit duurde een slordige 5 minuten en ook daarna kakte de wedstrijd weer wat in, daarna kwamen onze 3 aanvallers in volle actie om er nog even een doelpuntenfestijn van te maken. In de 44e minuut gaf Luciano een goeie voorzet vanaf rechts en Robin maakte hierin geen fout, 5-0. In de 49e minuut was het met een individuele actie en een schot in de korte hoek voor 6-0. En weer in de laatste 3 minuten waren het nog 2 doelpunten. Robin gaf in de 57e minuut de bal prima af waarna Sem hem binnenschoot en vervolgens was het weer Luciano die als rechtsbuiten liet zien prima uit de voeten te kunnen, hij gaf de assist op wederom Robin die net als Sem dus lekker een hattrick meepakte. 8-0 was dus de uitslag.
Een prima reactie was dus het resultaat in een prima wedstrijd, we zijn geen moment echt in de problemen geweest en we lieten bij vlagen weer heerlijke aanvallen zien.
Man of the Match: Daniël Kleinjan, Daniël was dit seizoen matig begonnen en dit hebben we hem een aantal keren verteld. Hij gaf bij ons aan dat hij meer een middenvelder was dan een buitenspeler. Hij heeft zich nu 60 minuten echt enorm goed laten zien op de ”10” positie. De laatste weken al meerdere complimenten gehad en nu boven de hattrick makers een MotM verkiezing zegt genoeg knul! Je bent goed bezig en trek dit simpele mooie spel als middenvelder door, dan kom je er echt wel!
Het kampioenschap wordt het waarschijnlijk niet, als Langeveen in 9 wedstrijden ook 70 keer scoort dan kun je eerlijk toegeven dat Langeveen het ook wel heeft verdiend. Met nog 2 wedstrijden te gaan zou het wel een prachtige prestatie zijn dat we 2e worden met 9 gewonnen wedstrijden en 1 gelijkspel. Dan hebben we er alles aan gedaan en kunnen we met trots terugkijken op de 1e competitiehelft, mocht Langeveen zich wel onder de kampioensdruk begeven dan zullen we deze kans met beide handen aangrijpen. Vervolgens wacht ons voor de winterstop nog de volgende ronde van de beker die we natuurlijk ook willen pakken! Kom dus in grote getale de komende wedstrijden aanmoedigen want we zagen tegen Langeveen dat dit een geweldige invloed heeft op onze mooie ploeg.